oorafgaand aan de wedstrijd onze eerste uitdaging. Onze leider en vaste grensrechter Laurens ontbrak vandaag omdat hij een personeelsfeestje had (wie doet dat nu op zaterdagmiddag).
Dus op zoek naar een grensrechter. Aan de (rijdende) ouders gevraagd wie of dat zou kunnen/willen. De eerste gaf aan dat hij al helemaal niet kon rijden (en dus ook niet vlaggen), tweede had net een operatie achter de rug en was nog niet in staat om te vlaggen (beterschap trouwens namens het hele team). Alle pijlen maar gericht op trainer Frank. Hij had de oplossing. De broer van Dennis (Jurgen) kon wel wachten om mee te gaan. Pfff opluchting. Dat was opgelost.
Zaterdag moesten we om 10.00 uur al vertrekken (jammer voor de werkende jongens van het team die een zaterdagochtendbaantje hebben. Geen geld om te stappen dit weekend). ASC’62 wordt een makkie dachten de meesten. Ze staan onderaan. Bij aankomst diende het volgende probleem zich aan. Geen scheidsrechter (deze jongen had namelijk ook een baantje bij de Jumbo op zaterdagochtend). Spoedberaad tussen de beide teams. Is weer de broer van Dennis, Jurgen, onze reddende engel. Hij is namelijk ook scheidsrechter, dus werd er besloten dat hij de wedstrijd mocht fluiten.
Na een matige start, volgens de leider want die wil altijd meer, komen we op stoom en gaan de rust in met een stad van 1-3. De tweede helft begint en we krijgen bijna gelijk een doelpunt tegen, maar knokken door naar een eindstand van 2-7.
Weer een mooi resultaat en met 4 wedstrijden 12 punten doen we het als team uitstekend. Op naar de volgende tegenstander. Thuis tegen Dalfsen JO17-2D op zaterdag 15 oktober om 14.30 uur. Komt allen!
