Eindelijk was het dan zover en mochten de jongens van Rohda Raalte JO17-7 het Rohda Raalte-tenue weer aantrekken. We moesten tegen Turkse kracht. “Waar ligt dat??” Deventer, dat valt mee, dus zó heel vroeg hoeven we niet te vertrekken.
Of het nu de spanning was omdat er lange tijd niet gevoetbald was, of omdat de vaste coach niet aanwezig was, of omdat de jongens bang waren dat er meer dan alleen tegen de bal getrapt zou gaan worden, daar ben ik nog steeds niet helemaal achter… Gelukkig viel dat laatste mee. Wel werd er verbaal heel veel geroepen en gezegd, maar misschien waren het juist wel heel veel lovende woorden die er geroepen werden. Verstaan konden we het in ieder geval niet.
Helaas zat er wat vertraging in de lijn van de scheidsrechter waardoor het laatste doelpunt niet meer telde waardoor wij helaas geen puntje meer mee terug naar huis mochten nemen. Eindstand 2-1.
Aan vervangend coach Ronnie en de inzet van onze jongens heeft het in ieder geval niet gelegen, iedereen heeft zijn beste beentje voor gezet! Ook het weer was ons gunstig gezind waardoor er zelfs tijdens de wedstrijd ook nog tijd was om te zonnebaden.
